Rezidbom se reguliše ravnoteža između vegetativne i generativne aktivnosti. Posle nekih desetak godina od sadnje lešnik postepeno počinje sa smanjivanjem vitalnosti, što može dovesti do neredovne rodnosti. Pošto se na lešniku reproduktivni organi nalaze na jednogodišnjim grančicama i to da je njihov broj u korelaciji sa dužinom neophodno je izvršiti rezidbu kako bi smo obezbedili dovoljan broj i dužinu letorasta. Prilikom rezidbe trebamo težiti održavanju uzgojne forme. Kod nas se lešnik gaji većinom u obliku žbuna koji se sastoji od cetiri do šest skeletnih grana, tako da je potrebno ukloniti sav višak izdanaka koje lešnik formira, koji zagušuju žbun, ometaju rast i koji su konkurencija skeletnim granama. Oni se uklanjaju do osnove. Nakon toga vršimo uklanjanje svih suvih, oštećenih i obolelih grana ukoliko ih ima.
Ukoliko je potrebno izvšiti podmlađivanje žbuna radimo ga postepeno tako što biramo jedan od izdanaka koji prekraćujemo na polovinu svoje dužine na neku slabo bujnu granu. Ukoliko ova grana ima konkurente,potrebno je ukloniti ih do osnove. Sve grana koje se ukrštaju i koje idu ka unutrašnjosti žbuna potrebno ih je ukloniti.
Prošlogodišnje grane ne prekraćujemo zato što su se u njihovim vrhovima formirali cvetni pupoljci(glomerule). Najbolja dužina rodnih grančica je od 20-40 cm . Rezidbom težimo da obezbedimo što veći broj ovih grana.Sve ispod te dužine ili iznad uklanjamo do osnove.
Autor: Dipl.inž Goran Đorđević
Izvor: PSSS