Grad Sombor se nalazi u severozapadnom delu Vojvodine, u Zapadnobačkom okrugu. Magistralnim i regionalnim putevima, opština Sombor je veoma dobro povezana sa Bačkim Bregom, Suboticom, Novim Sadom i Odžacima, navodi nasemesto.
Što se tiče istorijskog dela, Sombor je dobio ime po vlastelinu Cobor Sent-Mihalju. Sombor je bio pod vlašću Turaka, zatim Austrijanaca, sve dok carica Marija Terezija, 17.02.1749. nije potpisala povelju kojom se Sombor uzdiže u rang slobodnih i kraljevskih gradova. Somboru je tada pripalo 11 pustara na kojima su vremenom zasnovana salaška naselja koja su, uglavnom, i danas zadržala raniji naziv: Bukovac, Čičovi, Gradina, Ivanovo Selo, Šaponje, Bilić, Nenadić, Karakorija, Rančevo, Bračevac i Pipereš. U Somboru se takođe osnivaju mnoge kulturne, obrazovne, bankarske ustanove i sportske organizacije. Sombor postaje i važan administrativni, trgovački, zanatski, saobraćajni i kulturno-obrazovni centar.
Prvu školu u Somboru otvara Srpska pravoslavna crkvena opština, četvororazrednu Gramatikalnu školu 1759. godine, zatim se osniva Latinska škola kojom rukovode franjevci i ovim se postavljaju temelji za dalje školovanje naših ljudi na ovim prostorima.
Prvu železnicu Sombor dobija 1869. godine.
Sigurno ste često čuli da se uz Sombor pominje da je grad zelenila. To je zato što su još 1903. godine iz doline Misisipija doneti bođoši. Neka stabla stara su preko 100 godina, najstarija stabla su s početka 20. veka. Danas ih je u gradu oko 5.000, a samo u Radišićevoj ulici ih ima 140. Sombor može da se pohvali i tisama koje se posebno izdvajaju ispred Županije, a posađene su u 20. veku. Veoma je neobična činjenica da su tise izrasle u Somboru iako nisu karakteristične za ovo podneblje. Pretpostavlja se da im odgovara tlo. Treba dodati da ovaj grad ima četiri parka i dve šumice koje krasi drveće poput sekvoja, ginko drveta, kao i liriodendrona i mnogih drugih.
Sombor je danas moderan grad koji odiše zelenilom, romantikom i pozitivnom energijom. Glavni simbol ovog grada je Gradska kuća koja je izgrađena u stilu neoklasicizma. Nekada se tu nalazilo činovništvo, gradska uprava a neko vreme je bio smešten i arhiv grada i gradska biblioteka.
Asocijacija na Sombor je i Županija u kojoj se nalazi onoliko soba koliko jedna godina ima dana. U njoj se nalazi i slika “Bitka kod Sente” Ferenca Ajzenhuta koja je nastala 1896. godine za proslavu milenijuma od dolaska Mađara u ove krajeve. Ova slika predstavlja najveće ulje na platnu u našoj zemlji. Dimenzije slike su 7 x 4 m.
Grad Sombor danas krase i dvorovi, crkve, muzeji, pozorište, manastiri, galerije…
Građani Sombora imaju i veliki izbor kad je u pitanju sport. Mogu da se bave fudbalom, košarkom, odbojkom, rukometom, streljaštvom, stoni tenisom… Sombor je među prvima u Vojvodini i bivšoj Jugoslaviji imao sportsku halu 1970. godine i zatvoreni plivački bazen 1980. godine.
Koga god je put naneo u ovaj grad, fijakera, zelenila i neverovatne kulture, nije ostao ravnodušan.
Izvor: nasemesto